dziwny jest ten świat..

Zbierałam się do tego, by to napisać bardzo długo. Chyba każdy słyszał piosenkę Niemena o tym tytule i chyba nie ma nikogo kogo by ten tekst nie ruszył.

 

"Dziwny jest ten świat,
gdzie jeszcze wciąż
mieści się wiele zła.
I dziwne jest to,
że od tylu lat
człowiekiem gardzi człowiek.

Dziwny ten świat,
świat ludzkich spraw,
czasem aż wstyd przyznać się.
A jednak często jest,
że ktoś słowem złym
zabija tak, jak nożem.

Lecz ludzi dobrej woli jest więcej
i mocno wierzę w to,
że ten świat
nie zginie nigdy dzięki nim.
Nie! Nie! Nie!
Przyszedł już czas,
najwyższy czas,
nienawiść zniszczyć w sobie."

Czy umiecie już mówić to co myślicie?

Czy potraficie powiedzieć komuś: słuchaj, nie podoba mi się, że tak robisz czy mówisz tak..?

 

Mnie wychodzi to już coraz lepiej. Cieszę się z tego, gdyż wcześniej, zwyczajnie nie umiałam. Może prędzej czy później pęknie coś w człowieku i zwyczajnie nie wytrzyma i wyrzuci wszystko z siebie?

 

Przeraża mnie najbardziej to, że poznaję kogoś, wydaje się, że wszystko jest ok, wiecie, można "konie kraść" a potem masakra. Jedna wielka masakra. Nauczyłam się już ładnie wycofywać z takich relacji. A "życie w necie" wow to jest dopiero czad komando :) historię "Jolówy gościówy" znacie a teraz przeżyłam kolejne rozczarowanie - na szczęście nie na własnej skórze, nie, skóra jest bliskiej mojej koleżanki, która to oddała serce prawie dusze "koleżankom" wirtualnym a One - zjadły ją żywcem. Ją i jeszcze jedną fajną babę. Szczegółów pisać nie będę, bo zaglądają tutaj te co "zjadają" i te "zjadane", ale smutno robi się na serduchu, gdy ktoś najpierw "przybija piątkę" i mówi: jaka to jesteś świetna i w ogóle a za chwilę oblewa Cię wiadrem pomyj. Łał. Sztuka być taką osobą. Wielka sztuka. Ciekawe jak się wtedy patrzy w lustro? Co takie osoby chcą osiągnąć? Chcą wykorzystać? Upokorzyć? Wyśmiać? Udaje się. Ale do czasu. Te wykorzystane, upokorzone i wyśmiane - przejrzą w końcu na oczy i zobaczą ile są warte. Dowiedzą się, że nikt nie ma prawa tak ich traktować. I oleją. Ja bym olała. Bo taka znajomość - boję się tutaj pisać PRZYJAŹŃ - do nikąd nie prowadzi. Nawet jeśli nadal będziemy sobie słodzić i udawać, że nic się nie stało. Będzie nas to gryzło i nie da się. No ja bym nie dała rady. Dlatego jak czuję, że to nie jest to. Wycofuję się. I co? Dobrze mi z tym :) nie takich znajomych szukam. Nie.  Oj chciałoby się napisac o co kaman, ale poszła by lawina.. a po co. Takie tam moje rozmyślania. 

 

Wychowuję dzieci w rodzinie zastępczej. Kasa. Większość mówi: jaka to kasa. Skoro tak ogromna, zachęcam! Do dzieła! Ale większość z tych ludzi nie wie, jaka to praca. To 24 godziny na dobę. Obce dzieci. Które często nie wiedzą podstawowych rzeczy. Moje dzieci mieszkają z nami ponad 3 lata. Jeden z chłopców miał 4 lata jak z nami zamieszkał i mówił dwa słowa. "Cić", znaczyło "pić" a "jujek" to "wujek". Nie wiedział co to pomidor, banan, arbuza zaczynał jeść od skórki i mówił, że mu nie smakuje. Doskonale niestety wiedział co to piwo, wódka, policja, papierosy. Jedyną zabawą przez pierwsze miesiące jak zamieszkali z nami to była zabawa w policję jak to wpadają mundurowi na libację. Był tak zamknięty w sobie, że potrafił nie odzywać się godzinami. Stał, patrzył się na nas i nic nie mówił. Jakby postawił przed nami ścianę. Dziś ten chłopczyk pięknie mówi. Czasami mówię: oj bądź już cicho, bo gadasz i gadasz ;) pięknie się rozwija. Pojechał na kolonię, strasznie się bałam tego wyjazdu, ale sprawował się pięknie! Nawet przywiózł 5zł kieszkonkowego ;) jest sprytny, ambitny, dokładny i pracowity. Zdrowy, fajny facet. Pamiętam jak miał 4 lata i nie potrafił ułożyć puzzli dla 2 latka. Siedział i płakał. A ja siedziałam z nim i pokazywał, krok po kroczku. Pocieszałam, tłumaczyłam.. teraz układa kolosy :) i śmiejemy się razem jak to nie potrafił i nie chciał się uczyć :) zaczął pierwszą klasę. Widzę, że mu trudno, ale da radę. To ogromna zmiana dla dziecka, Kinia też potrzebowała czasu by się zaklimatyzować. Czemu to piszę? Jesteśmy strasznie oceniani przez ludzi z zewnątrz. A wiecie przez kogo najbardziej? Przez rodzinę tych dzieci. Potrafią zadzwonić, obrazić, poczuczyć nas. Sami nie podejmą się opieki nad swoimi dziećmi czy wnukami a nas oceniają. A ocena nie jest pozytywna. Sami nie odzywają się do dzieci. Nie starają się by jakoś te relacje między sobą poprawić. W sensie oczywiście pozytywnym.. bo oczywiście nie którzy kontaktują się, ale tylko po to, by dzieci nastawiać przeciwko nam. Taki "pies ogrodnika". Jeśli już sam się nie podjąłeś opieki nad dzieckiem to daj robić to komuś innemu.. A dzieci pytają. "Ciekawe gdzie jest moja mama? Ciekawe czy moja babcia jeszcze żyje?" Bardzo to przykre, bo my naprawdę się staramy. Wiadomo, że raz nam wyjdzie lepiej a raz gorzej, ale suma sumarum... kurcze. Uwierzcie, że dzieciaki tęsknią za mamą i tatą. Nawet jeśli pili, bili.. to mama. Jego mama. Pewnie jak dorosną, sami wyciągną wnioski dlaczego stało się tak a nie inaczej.. Naprawdę dziwny ten świat. Człowiek chce dobrze

 a czasem tak dostanie po tyłku. Pozdrowienia dla wszystkich RZ. Dla babek które prowadzą pogotowia rodzinne - to tam dzieciaki zabrane z domu z interwencji spędzają pierwsze miesiące w nowym otoczeniu. A są to różne dzieci. Brudne, zabiedzone, głodne. Bardzo głodne. Chore. Smutne to bardzo, że dorośli taki los im serwują. Ach... napisałam dziś tylko o Kacprze. A na samym początku wychowywaliśmy troje dzieci w RZ. Dziewczynka odeszła od nas w maju. Po trzech latach walki o to, by się u nas zadomowiła nie udało się. Ale to już inna historia. Trudniejsza i bardziej bolesna. Ci co nas znają wiedzą, że to był bardzo trudny okres dla nas, ale nie obeszło się oczywiście bez radosnych momentów :) tak źle nie ma :)

 

Spokojnego tygodnia Wam życzę. Sobie też - bo kurka siwek (jak to mówi Kondzio), nie zaczął się najlepiej - stąd ten mój wpis.. ale trzeba wierzyć że będzie lepiej!

 

A dziś mnie jeszcze rano rozbawił Konrad, prawie 6 lat ma.

Mówi: "wiesz, ulubiona moja pora roku to zima, bo są moje urodziny! Potem lato, bo jedziemy nad morze a następna to jesień, bo lubię zbierać liście, robić z nich kulki i rzucać nimi! A i lubię jeszcze wskakiwać to wielkiej kupki z liściami! A wiosnę lubię, bo.... koszę z tatem trawę traktorem" :) pozytywnie, nie?

A to zbiory liści zeszłej jesieni :)

 

Sorry za długiego posta. Musiałam.

Aga, dzięki za dzisiejszą kawkę w Imbryczku! Było super :*

Pozdrowienia dla wszystkich!

Buziak!

Kama